onsilske Tijdens het eten laait de discussie tussen mijn kroost ineens op.
Terwijl ik blaas in mijn eigen vers gemaakte pompoensoep, hoor ik zoonlief vol overgave naar zijn zusje roepen “wel!!! Wel!!! Wel…. ze heeft al wel een tand eruit, echt wel!!!”
Ik snap het pijnpunt van dochterlief volkomen. Sinds een paar weken heeft ze een los zittende melktand. Dit is haar eerste loszittende tand en ze voelt zich helemaal “the bomb”. Regelmatig komt ze vragen wanneer de tand er nu dan eindelijk eens echt uit gaat.
Maar ze beseft ook heel goed dat ze wat aan de late kant is met wisselen, aangezien haar halve klas met een half melkgebit rondloopt. Eindelijk dacht ze een medestander te hebben gevonden in een klasgenootje. De tand van dit meisje zit zelfs nog maar heel kort los volgens Britt en die van haar echt al veeel langer. “Belangrijk detail blijkbaar” dacht ik nog terwijl ik lekker van mijn soepje zat te genieten. Ik ken het klasgenootje niet, dus ik hield me afzijdig in deze discussie.
Tijn was stellig overtuigd van zijn gelijk en bleef volhouden dat ook dit meisje al een tand had verloren.
Om haar verhaal wat kracht bij te zetten zei Britt vol overtuiging tegen haar broer “echt niet!! Want als ze praat, praat ze gewoon nog met haar melktanden, DUSSS!!!”