onsilske Vrolijk kwam ik thuis van mijn werk. Ik zat lekker in mijn vel en voelde me ook goed. Wat me ook extra blij maakte was dat ik de kindjes weer zou zien na een logeerpartijtje bij opa en oma.
Het stelletje zat al aan tafel, klaar om te gaan eten als ik thuis zou komen. Liefdevol gaf ik ze een kus bij binnenkomst. Het eerste dat zoonlief vroeg was “wat is dit?”.
“Gewoon… een t-shirt, vindt je het niet mooi?”. Hij keek me vol afschuw aan. “Nou nee en mama, die zou ik maar niet aantrekken op je werk als ik jou was”. Ik raakte wat geïrriteerd en merkte dat ik meteen wat minder lekker in mijn vel zat.
” Nou vent, dan heb ik nieuws voor je.. .ik KOM namelijk net van mijn werk en heb het shirt al de hele dag aan…. dusssss”. Nadat hij zeer serieus aan me vroeg of ik dan wèl mijn jas had aangehad vandaag op mijn werk en ik hem had uitgelegd dat je een jas over het algemeen genomen gewoon aan de kapstok hangt bij binnenkomst op je werk en ik dus inderdaad zònder jas aan had gewerkt die dag, schudde hij z’n hoofd en zei meewarig “mama mama mama toch….”
“Nu denken jouw collega’s dat je een baby in je buik hebt”.Weg blij fijn gevoel en hallo vreetbuien. Tis nu toch kapot!
