Keukenprinses

We zaten aan tafel toen manlief met een rood hoofd begon te proesten. Dochterlief nam een hap van haar eten en stopte acuut met kauwen.

Met een dikke wang vol eten keek ze me met grote ogen aan.

Troostend voelde ik het handje van zoonlief over mijn rug wrijven terwijl hij liefdevol zei dat ik echt de allerliefste moeder van de wereld ben, dat ik ook echt heeeel lekker kan koken maar dat dit toch echt niet zo lekker was.

7 jaar oud en nu al zo tact- en liefdevol.

Nadat ik ook een hapje van mijn eten had genomen, kon ik het niet ontkennen.

Het was niet te eten, ronduit smerig als ik eerlijk ben.

Ik doe zo mijn best om “vrouw van de wereld” te zijn maar als keukenprinses faal ik.

Ik hou ervan om nieuwe recepten uit te proberen.

Daarbij heb ik vooral Duidelijke recepten nodig. Dan lukt het vaak echt heus wel.

Zonder klip en klaar, duidelijk recept, met voor mij bekende ingrediënten, bak ik er niet veel van.

Een snufje hier en een toefje daar is niet aan mij besteed.

Ik doe het graag met liters, ml en grammen.

Ik was er weer klaar voor om een nieuw recept uit te proberen.

Ik had manlief op het laatste moment nog naar de winkel gestuurd voor een ontbrekend ingrediënt.

Terwijl hij onderweg was naar de winkel, begon ik alvast aan het maken van de saus.

Bij het lezen van het recept, zag ik opeens dat het was gebaseerd op 1 persoon.

Appeltje eitje, makkie, dacht ik. Ik laat me niet voor 1 gat vangen en vermenigvuldigde alle ingrediënten met 4!

Enthousiast begon ik aan het maken van een verse knoflooksaus.

Ik vond eerlijk gezegd al dat ik lang moest schudden met mijn busje voordat ik de juiste grammen aan knoflookpoeder te pakken had.

10 gram had ik nodig volgens het recept.

Al fluitend maakte ik daar 40 gram van want ja heeee… wij zijn met z’n viertjes he!

Enthousiast zette ik het nieuwe maaltje met een trotse blik op tafel.

Na 2 happen te hebben genomen waren we misselijk en kwamen de boterhammen op tafel.

Nog dagen lang liepen we met een knoflooksmaak in onze mond en stonken we een uur in de wind.

Normaliter gaan we stemmen nadat we een nieuwe maaltijd hebben gegeten. Om de beurt zeggen we dan of het recept in de prullenbak mag of dat ik het vaker ga klaarmaken.

Het stemmen heb ik deze ronde maar achterwege gelaten.