Een paar weken geleden zei manlief tegen mij “Ze gedraagt zich alsof ze 25 is!!”. Omdat manlief het echt niet grappig vond, draaide ik mijn hoofd weg om stiekem te lachen. Dochterlief is inderdaad een grote meid aan het worden, weet goed wat ze wil en steekt dit niet onder stoelen of banken.

Met een trots smoeltje kwam hij aangerend terwijl hij ermee zwaaide ” mamaaaaaaa….. ik heb jouw sokken gevonden”…. We waren een paar dagen weg. Door werk, school, huishouden, klussen en de dagelijkse beslommeringen waren we moe en we wilden er even tussenuit.

“Papa…. ik heb zo’n pijn aan mijn vinger!” “Welke vinger is het, dan geef ik er een kusje op” zegt manlief.

Vandaag is het precies 2 jaar geleden dat ik dit berichtje heb geplaatst. Een dag om er weer extra bij stil te staan! Mijn wekker gaat en ik word wakker. Meteen voel ik weer die steen in mijn maag en ben ik me ervan bewust dat het echt zo is en geen nachtmerrie. Er is …

Ik: Tijn kom op, we moeten weg, trek NU even andere sokken aan!” Tijn: “maar mama…. ik heb geen andere sokken meer.”