Ik heb een tactiek bedacht en deze blijkt te werken. Ik ben in de keuken gaan staan, in een hoekje, met mijn rug naar de kindjes toe.
De kindjes zijn samen aan het spelen en zitten volledig in hun spel. Ik kan dus ongestoord mijn gang gaan.
Dankbaar maak ik gebruik van de enorme herrie die ridders schijnen te maken. Snel trek ik ongestoord en ongehoord de folies van alle chocolade munten af. Dit kost me mijn nagellak maar dat deert me niet op dit moment.
Nog steeds ben ik niet betrapt en een zeeeer korte tijd later zijn alle chocolade munten die de kindjes hebben gekregen in hun schoen, op…… Ik ben blij en opgelucht dat alles op is.Ik gooi de folies weg in de prullenbak, maar na nog een snelle blik achterom zie ik dat ik het zo niet kan achterlaten. Ik doe mijn best om de folies te verstoppen in de prullenbak door ander afval over de folies heen te leggen. Tijdens het verstoppen besef ik me ineens wat ik aan het doen ben en wat ik gedaan heb….
Terwijl ik me verstopte in de keuken, heb ik stiekem alle chocolade dat mijn kindjes was, opgegeten en ik sta nu de verpakkingen voor een 5 en een 6 jarige te verstoppen.
Een trieste situatie is het.
Gelukkig is nu alle chocolade dat in huis was op. Dat geeft een hoop rust in mij.
Lang leve mijn chocoladeverslaving!